Przed wynalezieniem maszyny do szycia odzież była szyta ręcznie. Dopiero rozwój techniki w XVII wieku umożliwił podjęcie pierwszych prób zmechanizowania procesu szycia. Początkowo konstruowane modele nie nadawały się do wykorzystania. Ścieg był luźny, różnej długości, a do obsługi maszyny potrzebne były dwie osoby. Pierwszy funkcjonalny model, maszynę szyjącą dwunitkowym ściegiem stębnowym stworzył w 1845 roku Elias Howe. Jego wynalazkiem zainteresował się J.M. Singer. Udoskonalił konstrukcję, wprowadzając do niej chwytacz, jak również zastosował wiele innych praktycznych rozwiązań. Obecnie maszyny do szycia to zarówno specjalistyczne, jak i wieloczynnościowe modele dostępne na wyciągnięcie ręki. Jeśli rozpoczynasz przygodę z szyciem, zapoznaj się z podstawowymi pojęciami krawieckimi, jak również definicjami najważniejszych części w maszynach. Zachęcamy do lektury.
We wstępie artykułu napisaliśmy o dwunitkowym ściegu stębnowym. Czym jest stębnowanie? To nic innego, jak szycie ściegiem prostym, który będziesz najczęściej wykorzystywać podczas realizacji rozmaitych projektów krawieckich. Ściegiem stębnowym szyje się na wierzchniej stronie wyrobu. Może być wykorzystywany jako wzmocnienie szwów lub stanowić element dekoracyjny.
Kojarzona z szyciem ręcznym fastryga, czyli tymczasowe mocowanie niektórych elementów szytej odzieży, jest możliwa do wykonania również maszynowo. Fastrygowanie na maszynie będzie wymagało długiego ściegu i zmniejszenia naprężenia górnej nitki. Oczywiście ściegu nie wolno zaryglować ani na początku, ani na końcu żeby było możliwe łatwe usunięcie go w późniejszym czasie. Niektóre maszyny posiadają specjalny program ściegowy dedykowany właśnie do fastrygowania. Często w tym celu wykorzystuje się też specjalną rozpuszczalną nitkę
Dzięki poddawaniu materiałów przed krojeniem i szyciem działaniu wody i wysokiej temperatury możesz mieć pewność, że uszyte ubranie nie skurczy się. Dekatyzacja to pranie i prasowanie tkanin przed ich wykorzystaniem.
Dodatkiem na szew określa się pewną wartość wyrażoną w centymetrach umożliwiającą zszycie dwóch elementów. Wartość ta zależy od rodzaju materiału i ściegu. Z reguły przyjmuje się, że wynosi ona około 1 cm.
Obłożeniem nazywa się dodatkowy element wykroju, który służy do wykończenia brzegów szytego ubrania łączonego z innymi częściami.
Maszyna do zszywania i obrzucania brzegów elementów odzieży wykonywanej z różnych materiałów, w szczególności dzianin.
Powstaje w procesie tkania, ma wątek i osnowę. Najpopularniejsze tkaniny to aksamit, jeans, jedwab i szyfon.
Powstaje w procesie formowania jednej lub wielu nitek poprzez tworzenie poziomych rzędów i pionowych kolumn. Do dzianin zalicza się m.in.: jersey, polar, lycrę i koronkę elastyczną.
Z pojęciem tym spotkasz się, korzystając z wykrojów krawieckich. Kierunek nitki zaznaczony na szablonach za pomocą dodatkowej strzałki to niezbędna informacja przydatna podczas układania elementów wykroju na materiale. Kierunek ten musi przebiegać równolegle względem brzegów fabrycznych materiału.
Wykańczanie brzegów tkaniny w taki sposób, aby nie strzępiły się to obrębianie lub inaczej obrzucanie materiału. W wieloczynnościowych maszynach do tego celu można wykorzystać specjalne ściegi i pomocne do tych zadań stopki.
Zaszewki wykonuje się w celu wymodelowania kształtu ubrania, uwzględniając zaokrąglenia ciała, takie jak biust, talia, ramiona czy biodra.
Ryglowaniem nazywa się rozpoczęcie i zakończenie szwu w celu zabezpieczenia go przed rozpruciem się. Szyjąc ręcznie, na początku i końcu szwu wiążesz supełki. Szew maszynowy trzeba zaryglować. W maszynach mechanicznych służy do tego dźwignia szycia wstecznego, a w komputerowych modelach specjalny przycisk do szycia wstecznego. Wyższe modele maszyn posiadają ściegi z zaprogramowanym początkowym i końcowym ryglowaniem.
Zwykły ścieg zygzakowy sprawdza się podczas obrębiania zapasów szwów. Można szyć nim rozciągliwe materiały.
Jest to element wykończeniowy widoczny po obu stronach zapasu szwu służący do wykańczania szwów wewnątrz. Lamówki to idealny wybór w przypadku podkrojów, dekoltów czy brzegów koców.
Ściegi dekoracyjne, które można do podkładania zapasów, przyszywania aplikacji i łączenia materiałów, jak i do swobodnego ozdabiania szytych przedmiotów. Spotkamy się też z określeniem "ściegi satynowe" w przypadku gęstych, szerokich ściegów.
Zadaniem tego mechanizmu jest doprowadzenie odpowiedniej długości nici górnej do chwytacza przez warstwy materiału. Igła to oczywiście narzędzie, które przebija materiał, a igielnica to stalowy element osadzony pionowo w czołowej części głowicy maszyny.
Zadaniem tego mechanizmu jest przeprowadzenie pętli nici górnej wokół bębenka ze szpulką z nicią dolną w celu uzyskania przeplotu.
Ząbki, które poruszając się przesuwają zszywane warstwy materiału. Szybkość pracy transportera zależy od wybranego ściegu i jego gęstości.
Zadaniem stopki dociskowej jest dociśnięcie zszywanych warstw materiału do ząbków transportera. Oprócz standardowej stopki, występują różne rodzaje stopek dedykowanych do różnych zadań krawieckich.
Potocznie nazywany po prostu naprężaczem. Działanie regulatora polega na dociskaniu nici górnej przez dwa talerzyki, których wzajemny docisk, a tym samym naprężenie nici górnej są regulowane.
Mechanizm znajduje się na bębenku. Jest to śruba do regulacji i sprężynka, spod której jest wyprowadzona nić.
ul. Wołczyńska 50
60-167 Poznań
Godziny otwarcia:
pon. - pt. 8:00 - 16:00